W ostatnia środę dwie grupy adeptów robotyki uczestniczyły w zajęciach, które wpierał pan Karol. Pan Karol jest inżynierem specjalistą od budowy samolotów i statków kosmicznych. Jest tez dobrym informatykiem, który posiada sporą wiedzę na temat systemów mikroprocesorowych. Pierwsza grupa budowała elektronikę ze schematu. Uczyli się czytać schematy i przekładać je na działające urządzenie. Po zbudowaniu urządzenia nauka programowania w języku bardzo zbliżonym do języka C. Na początek proste programy, które zakładają sekwencje ruchów pojazdu (przód, tył, skręt). Może i proste, ale jak cieszy. Na następnych zajęciach robot zostanie wyposażony i oprogramowany tak, ze będzie mógł być sterowany na podczerwień.
Druga grupa (bardziej zaawansowana) wprowadza nową jakość do budowy robotów. Uczą się wykorzystywać PWM. Wcześniej roboty jechały ze stałą prędkości. Teraz będą potrafiły dodać gazu, lub zwolnić jeśli taka potrzeba.
W przyszłości planujemy zbudować całkiem fajnego drona. Z założenia ma mieć dwa tryby pracy: sterowane radiowe lub tryb autonomiczny – wróci skąd wystartował oraz między startem, a lądowaniem wykona pewną pracę (np. serie zdjęć lub pomiarów).
PWM (ang. pulse-width modulation) – metoda regulacji sygnału prądowego lub napięciowego, o stałej amplitudzie i częstotliwości, polegająca na zmianie wypełnienia sygnału, używana w zasilaczach impulsowych, wzmacniaczach impulsowych i układach sterujących pracą silników elektrycznych. Układ PWM zasila urządzenie bezpośrednio lub przez filtr dolnoprzepustowy wygładzający zmiany natężenia prądu elektrycznego i napięcia.